Grupka studentów, chcąc zaliczyć pracę magisterską, postanowiła nakręcić horror. Noc, las, uciekająca kobieta i goniący ją stwór. Zdjęcia szły dobrze, do czasu, kiedy w radiu pojawiła się informacja o ożywających zmarłych. Początkowo nie było czego się bać. Z czasem było coraz gorzej, aż w końcu
Droga nie była trudna. Nawet zmarli nie stanowili wielkiego zagrożenia. Wygląda na to, że zła passa nas opuściła. Przez cały czas krążyła nade mną, nie dając mi spokojnie przeżyć chociaż jednej godziny. A teraz? Wszystko było zbyt kolorowe. Za długo żyłem w tym świecie, by
Dzięki wydawnictwu Sine Qua Non, mam przyjemność ogłosić kolejny konkurs na iminfected.pl! Do zgarnięcie książka “The Walking Dead. Narodziny Gubernatora”! Aby móc ją zdobyć, wystarczy wejść na mojego FB i wykonać 4 proste kroki, w tym odpowiedzieć na krótkie pytanie. Macie czas do premiery kolejnego
– Ktoś coś powie, czy będziemy całą drogę iść w ciszy? – głos Marka wyrwał nas z transu. Wraz z Angie spojrzeliśmy na niego. Żadne z nas nic nie powiedziało. Byliśmy zbyt przybici tym dniem. Kiedy wszystko szło na pozór dobrze, Marek musiał zabić
Wyobraź sobie normalny dzień pracy lub zwyczajną podróż metrem. Ciekawi Cię jakby to wyglądało, gdyby wokół Ciebie zgromadziły się zombiaki?
By ułatwić sobie wyobrażenie takiego dnia, postanowiłem porozmawiać z Andrzejem Wardziakiem i jego “Infekcji”
– Od kiedy… to macie? – Ja od ok. 13 godzin. Angie, trochę krócej. – Wierzycie w to, że będziecie zdrowi? – Ten dzień sprawił, że jestem skłonny powiedzieć tak. Z oczu Marka zaczynały lecieć łzy. Po chwili zasłonił twarz dłońmi. Pogrążony był w wielkim
Plan nie był skomplikowany. Wraz z Markiem założyliśmy stroje poległych żołnierzy. Mój był trochę za duży, ale nie było tego tak widać. Następnie mieliśmy wziąć Angie, jako zbiegłą zainfekowaną i dzięki temu wejść do środka. Na pewno wewnątrz budynku przetrzymywali obiekty badań, więc mieliśmy nadzieje,
To nie koniec zmagań z hordami zombie. Walka cały czas trwa, a wirus nie staje się łagodniejszy. Kolejni śmiałkowie stają do boju z zagrożeniem. Nikt niema wobec nikogo litości. Kolejne miejsca do przebycia, tylko po to, by przetrwać.
Cały czas żaden z żołnierzy nie drgnął. W pomieszczeniu panowała niesamowita cisza, która z każdą sekundą stawała się coraz bardziej nieznośna. Nie było drogi ucieczki. Staliśmy tak i czekaliśmy, aż w końcu coś się wydarzy. Dopiero po chwili słychać było kroki. – Przepuście mnie! Ktoś
W momencie, kiedy wszystko zaczyna się układać, pojawia się problem. Zbyt wielka chęć pomocy innym, sprawia, że w Ashley Oaks, zaczyna brakować miejsca, dla nowo przybyłych. Jedynym rozsądnym pomysłem, okazuje się zdobycie hotelu, który jest szczelnie zamknięty, przed czającymi się wewnątrz trupami. Na dodatek do