Wrocław i jego mieszkańcy coraz mocniej odczuwają skutki epidemii czarnej ospy, która zarażonych zamienia w żądnych ludzkiej krwi zombie. Ostatki ocalałych, którym udało się przetrwać pierwsze fale epidemii skrywają się jak najdalej od zagrożenia czyhającego na ulicach miasta. W tym czasie z Zakładu Karnego Nr 1 na wolność wydostają się najgorsi złoczyńcy jakich miała okazję spotkać ludzkość. Co stanowi większe niebezpieczeństwo dla dychających jeszcze ludzi? Hordy żywych trupów czy grupa nieobliczalnych, pozbawionych wszelkich skrupułów więźniów?
Oczekiwana od dawna kontynuacja doskonale przyjętej przez fanów powieści Roberta Szmidta „Szczury Wrocławia. Kraty” to naszpikowana akcją i ogromną ilością krwi książka, gwarantująca najwyższe doznania od pierwszej strony. Coraz trudniej stawić czoła zagrożeniu, które z każdą sekundą staje się większe i trudniejsze do ujarzmienia. Czy dalsze losy bohaterów zombie apokalipsy osadzone w czasach PRL’owskiego Wrocławia były dobrym posunięciem autora? Zdecydowanie!
Wyżej wspomniana książka była jedną z bardziej wypatrywanych przeze mnie powieści o zombie ostatnich kilku lat. W końcu udało się jej doczekać, a oczekiwania wobec niej z każdym minionym rokiem rosły. Ostatecznie nie zawiodłem się, a autor nie tylko dokończył ucięty w poprzednim tomie wątek, ale jeszcze rozwinął przedstawioną historię o całą masę nowych.
Tak jak i w przypadku „Chaosu” tak i tutaj bardzo spodobało mi się umiejscowienie akcji w latach 60-tych, co już daje znacznie inny klimat. Czasy, znane nam jedynie z opowieści naszych rodziców czy dziadków zostały przez autora doskonale zobrazowane, pozbywając się wałkowanego motywu niezliczonej ilości broni czy nowoczesnej technologii, która jest niemal nieodłącznym elementem każdego filmu czy powieści o żywych trupach. Za to należy się olbrzymi plus.
Kolejny aspekt to bohaterowie. Ponownie na kartach powieści wystąpiły prawdziwe osoby nie tylko z imienia i nazwiska, ale i z cech zewnętrznych oraz wewnętrznych (nawet kilka z nich znam!). Przyczyniło się to do znacznie cieplejszego postrzegania większości z nich. Na całe szczęście bohaterów było znacznie mniej, co pozwoliło mi nieco odetchnąć podczas lektury książki. W poprzednim tomie postaci było zdecydowanie za dużo, co czasem wprowadzało niewielki chaos. W przypadku „Krat” tego problemu nie ma.
Poza treścią książki autor wraz z wydawnictwem zadbali także o wizualne przedstawienie lokacji i bohaterów w kilku ilustracjach i krótkich komiksach. Co więcej do ich stworzenia zostały wykorzystane sylwetki osób występujących jako bohaterowie powieści. Nie tylko przybliżyło nam to ich wygląd, ale także znacznie urozmaiciło odbiór całości książki.
Choć język zastosowany przez Roberta Szmidta uważam za rozbudowany i dobrze przedstawiający wykreowany świat i akcję, to w wielu miejscach opisy i niektóre wątki były najzwyczajniej w świecie niepotrzebne. Sprawiło to, że w kilku momentach trochę męczyło mnie śledzenie idącej powoli do przodu fabuły. Na szczęście nie było tego wiele, więc można na to przymknąć oko.
Podsumowując, powieść „Szczury Wrocławia. Kraty” jest zdecydowanie warta uwagi, lecz mogłaby być pozbawiona dosłownie kilku elementów, które burzą jej bardzo dobrą jakość.
Moja Ocena: 7/10
Po lekturze powieści Roberta Szmidta otrzymaliśmy również krótkie opowiadanie „Szkodniki” autorstwa debiutującego Piotra Dudka, które również poruszyło wątek żywych trupów. Jak dla mnie tekst jest wart uwagi, a sam pomysł an fabułę trafił do mnie w stu procentach. Klimat zaściankowego miasteczka próbującego funkcjonować pomimo trwającej apokalipsy oraz pomysł, jakim Piotr Dudek uraczył czytelników jest naprawdę dobry. Nawet żałowałem momentu, w którym dotarło do mnie, że właśnie przeczytałem ostatnie zdanie opowiadania.
Moja Ocena „Szkodników”: 7/10
Autor: Robert J. Szmidt
Wydawnictwo: Insignis
Liczba stron: 616
Cena okładkowa: 39.99 zł
Data wydania: 30 stycznia 2019
Okładka: miękka/twarda
Sprawdź także:
